Schotland. Begin jaren tachtig. Terwijl de wereld langzaam afbrokkelt onder conservatief beleid en werkloosheid, ontstaat er iets wat niet kapot te krijgen blijkt: The Exploited. Onder leiding van de onverwoestbare Wattie Buchan groeit de band uit Edinburgh uit tot een van de meest compromisloze punkbands ooit. Hun debuut Punk’s Not Dead (1981) werd een strijdkreet voor een generatie en verkocht meer dan 150.000 exemplaren. Met Troops of Tomorrow (1982) zette de band zichzelf definitief op de kaart als de gewetenloze motor achter UK-punk, een geluid dat later de weg zou banen voor thrash en hardcore.
Veertig jaar later is de boodschap ongewijzigd. The Exploited blijft een frontlinie van woede en waarheid, van Beat the Bastards tot Fuck the System. De band bracht wereldwijd podia aan het wankelen en inspireerde acts van Slayer tot Nirvana. Nog altijd schreeuwen ze tegen hypocrisie, oorlog en macht, en dat met dezelfde energie waarmee ze ooit begonnen. Live is het pure punkkracht: hard, rauw en zonder concessies.
Hard Shoulder is dan weer van het soort dat zonder moeite diezelfde deur intrapt. De band klinkt alsof hardcore en punk elkaar in een steegje ontmoetten zonder goede reden, maar mét resultaat: oer-lompe nummers die je hoofd langer vasthouden dan verstandig is. De vierkoppige hardcoreformatie bestaat uit leden die hun sporen al verdienden in 0fight8, Cornered, Aggravation, Pantah en Altered States, en dat hoor je. Geen franje, geen beleefdheid, gewoon hardcore die doet wat hardcore moet doen.
