Achter de schermen: Vrijwilligers in de spotlight

Bij Het Podium draait alles om muziek, cultuur en een geweldige sfeer. Naast dat wij natuurlijk ons best doen om alles achter de schermen te regelen, zijn het de vrijwilligers die het verschil maken. Zonder hun toewijding en enthousiasme zou het bijna onmogelijk zijn om concerten en evenementen te organiseren. Daarom willen we ze graag in het zonnetje zetten!

Wij willen jullie graag voorstellen aan onze vrijwilligers door middel van interviews. In deze interviews vertellen ze meer over hun tijd bij Het Podium. Vandaag is het Wilma die ons een kijkje achter de schermen geeft en vertelt waarom zij zich inzet voor Het Podium. Benieuwd naar haar verhaal? Lees snel verder!

Wie ben je en hoelang ben je al vrijwilliger?
Mijn naam is Wilma. Ik ben 74 jaar en ik ben in totaal al 16 jaar bezig als vrijwilliger. Ik ben 26 jaar geleden naar Het Podium gegaan met de vraag of ik niet iets kon betekenen voor de jongeren. Mijn dochter had vroeger nooit een plek waar ze naartoe kon. Er waren die tijd een boel horecagelegenheden die allemaal 16+ waren en zij was toen 14. Ik woonde vroeger in Groningen en daar hadden ze wel altijd een jongerencentrum. Ik dacht: waarom hebben we dat hier niet?! 

Ik speelde die tijd in een jazzbandje en toen werd mij gevraagd of ik de jazz avonden niet wilde organiseren. Ik had zoiets nog nooit gedaan maar van het een kwam het ander en zo heb ik er 12 jaar achter elkaar gewerkt. Op een gegeven moment hield dat op. Ik ben er toen 10 jaar tussenuit geweest. Een paar jaar geleden werd mij gevraagd of ik de jazz niet weer eens zou willen doen. Toen zei ik “Ja, natuurlijk wil ik dat doen!”

Wat doe je als vrijwilliger?
Naast de jazz, help ik waar ik kan. Ik sta bijvoorbeeld ook weleens achter de bar of in de zaal. Ik vind eigenlijk alle genres wel leuk. Of het nou hardcore, rock of folk is. Het maakt me niet uit, ik vind het gewoon hartstikke leuk.

Wat is het meest memorabele dat je hier hebt meegemaakt?
Ik vond Rita Reys heel bijzonder. Ze speelde over de hele wereld en ze was eigenlijk te duur. Heel brutaal heb ik toen gevraagd of ze het ook voor iets minder geld zou willen doen en dat wou ze wel. En Amina Figarova. Zij is een pianist die gevlucht is uit Azerbaijan en op verzoek haar opleiding in Rotterdam heeft gedaan omdat ze zó goed piano kon spelen.

Zou je anderen aanraden om vrijwilliger te worden?
Zeker. Ik zeg vaak genoeg tegen mensen “Man, is hartstikke leuk”. Ik raad het zeker aan.